حصار آسمان

به پایان رسیدیم
اما
نکردیم آغاز
فرو ریخت پرها
نکردیم پرواز

کر و کور عشقیم؛ تو کر، من ز تو کرتر
تو خاک به سر هستی و من خاک به سرتر

گویند که عشاق جهان عقل ندارند
یعنی تو خری، من به مراتب ز تو خرتر!

"علیرضا فیاض"

برای من تاسف نخورید
چون لیاقت زندگی کردن را دارم و راضی ام
ناراحت آدم هایی باشید که به خودشان می پیچند و
از همه چیز شاکی اند

از خانه بیرون می‌زنم، اما کجا امشب؟
شاید تو می‌خواهی مرا در کوچه‌ها امشب

پشت ستون سایه‌، روی درخت شب
می‌جویم اما نیستی در هیچ جا امشب

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست

از تو تا ما سخن عشق همان است که رفت
که در این وصف زبان دگری گویا نیست

فال‌مان هرچه باشد
باشد ...
حال‌مان را دریاب !
خیال‌کن حافظ را گشوده‌ای و می‌خوانی :
« مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید »
یا
« قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود »
چه فرق ؟
فال نخوانده‌ی تو
منم!

"محمدعلی بهمنی"

آخر ای دوست نخواهی پرسید؟
که دل از دوری رویت چه کشید

سوخت در آتش و خاکستر شد
وعده های تو به دادش نرسید