حصار آسمان

آیا این خواست توست
که خیال رویت
پلک های سنگین مرا
در شبهای طولانی و کسالت بار
از هم باز نگاه دارد؟

آدمهای ساده را دوست دارم
همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند
همان ها که برای همه
لبخند دارند

به جز تو قلب خودم را به هیچکس نسپردم
تو هم غمی به جهانم اضافه کردی و رفتی


"امید صباغ نو"

• این بیت قبل و بعد ندارد...

بی قرار چشم هایت دسته دسته سارها
طعم لب هایت شفای عاجل بیمارها

چشم هایت را نبند، این بی محلی کافی است
تا بگیری قدرت پرواز را از سارها

نابرده رنج، گنج میسر اگر شود
با تار مویی از تو برابر نمی شود!

"امید صباغ نو"

به پایان رسیدیم امّا نکردیم آغاز
فرو ریخت پَرها
نکردیم پرواز
ببخشای
ای روشنِ عشق بر ما

از کنارِ منِ افسرده یِ تنها تو مرو
دیگران گر همه رفتند، خدا را تو مرو

اشک اگر می چکد از دیده، تو در دیده بمان
موج اگر می رود ای گوهر دریا تو مرو